Temida (1.1)
wymowa:
IPA[tɛ̃ˈmʲida], AS[tẽmʹida], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) mit. gr. bogini prawa i praworządności; zob. też Temida (tytanida) w Wikipedii
(1.2) mit. rzym. zob. Karmenta
(1.3) książk. przen. prawo, sprawiedliwość, sądownictwo, wymiar sprawiedliwości[1][2]
(1.4) rzad. imię żeńskie
odmiana:
(1.1-3) blm,
przykłady:
(1.1) Atrybutami Temidy były: opaska na oczach, waga i miecz.
(1.4) Miała na imię Temida i pochodziła z Krety.
składnia:
kolokacje:
(1.1) figurka / przedstawienie / rzeźba Temidy
(1.4) pani Temida • siostra / kuzynka / ciocia / babcia Temida • kobieta imieniem (o imieniu) Temida • mieć na imię / nosić imię / używać imienia Temida • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Temida • otrzymać / dostać / przybrać imię Temida • dzień imienin / imieniny Temidy
synonimy:
(1.2) Karmentis, Nikostrate, Temis, Telpusa, Timandra, Postuersa, Prorsa
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
gr. Θέμῐδος (Thémidos) < gr. Θέμις (Thémis) < gr. θέμις (thémis) → prawo, zwyczaj; polska końcówka -a dodana do tematu greckiej formy dopełniaczowej[3]
uwagi:
(1.1) por. Dike • Nemezys
(1.1) zobacz też: FojbeHyperionJapetKojosKriosKronosMnemosyneOkeanosReaTejaTetyda
zob. też Temida w Wikipedii
(1.4) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona
tłumaczenia:
(1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: Karmenta
źródła:
  1. Hasło „Temida” w: Władysław Kopaliński, Słownik mitów i tradycji kultury, Rytm, Warszawa 2003, ISBN 83-7399-022-4.
  2.   Hasło „Temida” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3.   Porada „Spolszczone formy nazw greckich bogiń” w: Poradnia językowa PWN.