Türkis

Türkis (język niemiecki)

Türkis (1.1)

goldene Ohrringe mit Türkisen (1.2)

Türkis (2.1)

wymowa:

^ⓘ

lp IPA: [oˈpaːl], lm IPA: [oˈpaːlə]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) geol. miner. turkus

(1.2) jubil. turkus (kamień ozdobny)

rzeczownik, rodzaj nijaki

(2.1) turkus (kolor)

odmiana:

(1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	der Türkis	die Türkise
dopełniacz	des Türkises	der Türkise
celownik	dem Türkis	den Türkisen
biernik	den Türkis	die Türkise

(2) blm

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	das Türkis
dopełniacz	des Türkis
celownik	dem Türkis
biernik	das Türkis

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) Türkis gewinnen

(1.2) echter / natürlicher Türkis

(2.1) ein Kleid / Pumps / Schuhe in Türkis • helles / dunkles Türkis

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. türkis, türkisen, türkisfarben, türkisfarbig

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1-2) zobacz też: Indeks:Niemiecki - Kamienie szlachetne

źródła: