Türkçe

Türkçe (język turecki)

wymowa:

IPA: [ˈt̪yɾktʃe]

^{ⓘ ⓘ}

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) jęz. język turecki

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Türk, Türkçülük, Türkistan, Türkiye, Türkolog, Türkoloji

przym. Türkçü

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: