Starogród

Starogród (język polski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

(1.1) hist. geogr. nazwa Stargardu w latach 1945-1950

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Starogród	Starogrody
dopełniacz	Starogrodu	Starogrodów
celownik	Starogrodowi	Starogrodom
biernik	Starogród	Starogrody
narzędnik	Starogrodem	Starogrodami
miejscownik	Starogrodzie	Starogrodach
wołacz	Starogrodzie	Starogrody

przykłady:

(1.1) Bogdan urodził się w Starogrodzie.

składnia:

kolokacje:

(1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Starogrodzie • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Starogrodu • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się ze Starogrodu • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Starogrodu • mieszkaniec / mieszkanka Starogrodu • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Starogrodzie • pochodzić ze Starogrodu • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Starogrodu

synonimy:

(1.1) Stargard

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) miasto

hiponimy:

holonimy:

(1.1) Polska

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. stary + -o- + gród; dosł. „stare miasto”

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: Stargard

źródła: