Starachowice (język polski) edytuj

 
rynek w Starachowicach (1.1)
wymowa:
?/i, IPA[ˌstaraxɔˈvʲiʦ̑ɛ], AS[staraχovʹice], zjawiska fonetyczne: zmięk.akc. pob.
podział przy przenoszeniu wyrazu: Sta•ra•cho•wi•ce[1]
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna

(1.1) geogr. miasto w Polsce; zob. też Starachowice w Wikipedii
odmiana:
(1.1) blp,
przykłady:
(1.1) Mam na imię Pelagia i pochodzę ze wsi pod Starachowicami.
składnia:
kolokacje:
(1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Starachowicach • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Starachowic • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Starachowic • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Starachowic • mieszkaniec / mieszkanka Starachowic • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Starachowicach • pochodzić z Starachowic • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Starachowic
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) miasto
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
(1.1) Wierzbnik
wyrazy pokrewne:
rzecz. starachowiczanin mos, starachowiczanka ż, star mrz/mzw
przym. starachowicki
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło „Starachowice” w: Wielki słownik ortograficzno-fleksyjny, red. Jerzy Podracki, Horyzont, Warszawa 2001, ISBN 83-7311-161-1, s. 1237.