wymowa:
lp IPA/ˈʃtɛtɐ/
?/i ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) mieszczanin
(1.2) neutr. mieszkaniec miasta, miastowy; pejor. pogard. mieszczuch, miastowy
odmiana:
(1.1-2)[1]
przykłady:
(1.1) Er ist ein junger viktorianischer Gentleman, ein Einzelgänger und zugleich gebildeter Städter, der auf dem Lande Ruhe sucht.[2]Jest młodym wiktoriańskim dżentelmenem, samotnikiem, a jednocześnie wykształconym mieszczaninem, który na wsi szuka świętego spokoju.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.2) Stadtbewohner, Stadtmensch, Städtler[3]
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
(1.2) Großstädter, Kleinstädter
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Stadt ż, Städtler m
forma żeńska Städterin ż, Städtlerin ż
przym. städtisch
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem. Stadt + -er
uwagi:
źródła: