sześćset: Różnice pomiędzy wersjami

* Zbitka spółgłoskowa ''śćs'' ulega uproszczeniu, dlatego słowniki podają {{ortograficzny|sześset}} {{IPA2|ˈʃɛɕsɛt}} jako wymowę wzorcową. W mowie potocznej dopuszczalna jest wymowa {{ortograficzny|szejset}} {{IPA2|ˈʃɛjsɛt}}. Wymowa zgodna z pisownią {{ortograficzny|sześćset}} {{IPA2|ˈʃɛɕʨ̑sɛt}} jest przez większość językoznawców uznawana za hiperpoprawną (niepoprawną)<ref name=Wierzbicka>Agnieszka Wierzbicka, [https://poradnia-jezykowa.uni.lodz.pl/faq/wymowa-liczebnika-600/ Katedra Współczesnego Języka Polskiego. Uniwersytet Łódzki. Poradnia językowa]</ref><ref name=Markowski>''Wielki słownik poprawnej polszczyzny PWN'', red. Andrzej Markowski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, 2011, s. 1139, [[Specjalna:Książki/978-83-01-14198-1|ISBN 978-83-01-14198-1]]</ref><ref>Katarzyna Wyrwas, [http://www.poradniajezykowa.pl/baza_archiwum.php?POZYCJA=40&AKCJA=&TEMAT=Wymowa&NZP=&WYRAZ= Poradnia Językowa. Archiwum], 2004</ref><ref>Katarzyna Mazur, [http://www.poradniajezykowa.us.edu.pl/baza_archiwum.php?TEMAT=Wymowa Poradnia Językowa. Archiwum], 2012</ref><ref>Jarosław Łachnik, [https://www.polskieradio24.pl/76/2830/Artykul/1579172%2CTajniki-wymowy-szescset-szejset-czy-sesset Tajniki wymowy: sześćset, szejset czy seśset?], 2016</ref><ref name=Kłosińska>Katarzyna Kłosińska (red.), ''Formy i normy, czyli poprawna polszczyzna w praktyce'', Wydawnictwo Felberg SJA, Warszawa, 2004, s. 159, [[Specjalna:Książki/83-88667-06-8|ISBN 83-88667-06-8]]</ref>. Zdanie odrębne wyraża Mirosław Bańko, uznając wymowę {{ortograficzny|sześćset}} za wymowę „pedantyczną”<ref>Mirosław Bańko, [https://sjp.pwn.pl/poradnia/haslo/piecset-i-szescset;8593.html Pięćset i sześćset], 2007</ref>. Za niepoprawną uważa się także wymowę {{ortograficzny|szesset}}<ref name=Wierzbicka/><ref name=Markowski/><ref name=Kłosińska/>.

* Człon ''-set'' pochodzi od liczebnika ''[[sto]]'', który odmieniał się dawniej jak rzeczownik. Odzwierciedla to tradycyjne akcentowanie formy ''sześciuset'' na pierwszą sylabę. W mowie potocznej dopuszcza się także akcentowanie tej formy na drugą sylabę<ref name=Markowski/><ref>Mirosław Bańko, ''Mały słownik wyrazów kłopotliwych'', Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, 2003, s. 276, [[Specjalna:Książki/83-01-13940-4|ISBN 83-01-13940-4]]</ref>.