Aneks:Język polski - zaimki: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Linia 280:
¹) uwaga: dla rzeczowników nieżywotnych w rodzaju męskim forma biernika przyjmuje postać taką samą jak mianownika (w tabeli odmiana dotyczy rzeczowników żywotnych, dla których B=D). Pozostałe rodzaje są bez zmian
 
==ZaimkiZaimek zwrotnezwrotny==
Zaimki zwrotne w połączeniu z czasownikami służą do wyrażenia, że podmiot wykonał czynność na samym sobie. W języku polskim występująwystępuje zaimkizaimek zwrotnezwrotny: "[[się]]", "[[siebie]]", "[[sobie]]" oraz również zaliczany przez niektórych językoznawców zaimek zwrotno-dzierżawczy "[[swój]]" (omówiony w części [[#zaimki dzierżawcze|Zaimki dzierżawcze]]). Każdy z tych zaimków odpowiada [[#zaimki osobowe|zaimkom osobowym]], których nie należy używać, gdy podmiotem i dopełnieniem jest ta sama osoba lub rzecz.
 
Zobacz też: [[Aneks:Czasowniki w języku polskim|Omówienie czasowników w języku polskim]].
Linia 332:
Zaimek "się" służy również do tworzenia form bezosobowych, łączy się z czasownikiem w 3. osobie liczby pojedynczej, rodzaju nijaki. Takie zdanie można przekształcić przez użycie wyrazów: "należy", "można":
:W tej firmie przychodzi '''się''' do pracy na 8 rano. → W tej firmie '''należy''' przychodzić do pracy na 8 rano.
 
 
 
 
 
==Zaimki określone (wskazujące)==