Aneks:Język polski - przymiotniki: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m Wycofano edycje użytkownika 83.29.123.58 (dyskusja). Autor przywróconej wersji to Alessia.
Linia 5:
== Deklinacja ==
 
Przymiotnikikupa odmieniają się przez przypadki, liczby i rodzaje: w liczbie pojedynczej – męski, żeński i nijaki, w liczbie mnogiej – męskoosobowy i niemęskoosobowy. Niektóre z nich się stopniują.
 
Przymiotniki, podobnie jak rzeczowniki, liczebniki i odmienne zaimki, deklinują się, czyli odmieniają się przez przypadki. Formy mianownika i wołacza przymiotników są zawsze takie same. Formy rodzaju męskiego, określające rzeczowniki osobowe, mają taki sam biernik i dopełniacz w obu liczbach, określające rzeczowniki żywotne mają w liczbie pojedynczej biernik taki sam jak dopełniacz, w liczbie mnogiej: biernik równy mianownikowy, a te określające rzeczowniki nieżywotne – w obu liczbach biernik równy mianownikowi. Na tej podstawie niektórzy językoznawcy wyróżniają w języku polskim nie jeden rodzaj męski, a trzy: męskoosobowy, męskozwierzęcy i męskorzeczowy.