ratunek

Wersja z dnia 20:37, 2 maj 2020 autorstwa ThelmOSO (dyskusja | edycje) (zmodyfikowano esperanto)

ratunek (język polski)

 
ratunek (1.1)
wymowa:
IPA[raˈtũnɛk], AS[ratũnek], zjawiska fonetyczne: nazal.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) pomoc w niebezpieczeństwie
(1.2) uniknięcie niebezpieczeństwa
odmiana:
(1.1-2) blm,
przykłady:
(1.1) Wreszcie nadszedł długo oczekiwany ratunek.
(1.2) Nie będąc w stanie walczyć, szukał ratunku w ucieczce.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) ratowanie, pomoc
(1.2) ocalenie, wybawienie
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. ratownik m, ratowniczka ż, ratownictwo n, ratowanie n, uratowanie n, odratowanie n, poratowanie n
czas. ratować ndk., uratować dk., odratować dk., poratować dk.
przym. ratunkowy, ratowniczy
przysł. ratunkowo, ratowniczo
wykrz. ratunku
związki frazeologiczne:
ostatnia deska ratunku
etymologia:
niem. Rettung
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: