zwyczajowy (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˌzvɨʧ̑aˈjɔvɨ], AS[zvyčai ̯ovy], zjawiska fonetyczne: akc. pob.
?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) zgodny ze zwyczajem, oparty na zwyczaju
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) W statucie Kazimierza Wielkiego przedstawiona została zwyczajowa w takich wypadkach procedura, polegająca na przedstawieniu sześciu świadków, po dwóch z rodu ojca, matki i babki ojczystej[1].
składnia:
kolokacje:
(1.1) prawo zwyczajowe
synonimy:
(1.1) tradycyjny, konwencjonalny, umowny, typowy
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. zwyczaj m, zwyczajowość ż
przysł. zwyczajowo
czas. zwyknąć
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) pol. zwyczaj + -owy
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Andrzej Chwalba (red.), Obyczaje w Polsce : od średniowiecza do czasów współczesnych : praca zbiorowa, 2005, Narodowy Korpus Języka Polskiego.