zaspokoić

zaspokoić (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌzaspɔˈkɔ^jiʨ̑], AS: [zaspoko^i ̯ić], zjawiska fonetyczne: epenteza i ̯ • akc. pob.

​

znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. zaspokajać)

(1.1) zadowolić kogoś, dając mu to, czego potrzebuje lub pragnie

(1.2) daw. praw. spłacić, uregulować dług

(1.3) daw. przywrócić spokój, uspokoić, uwolnić od niepokoju

(1.4) daw. załatwić

czasownik zwrotny dokonany zaspokoić się (ndk. zaspokajać się)

(2.1) daw. uspokoić się, pozbyć się niepokoju

(2.2) daw. zostać uśmierzonym, uspokojonym

(2.3) praw. spłacić się

odmiana:

(1.1-3) koniugacja VIa

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		zaspokoić
czas przyszły prosty		zaspokoję	zaspokoisz	zaspokoi	zaspokoimy	zaspokoicie	zaspokoją
czas przeszły	m	zaspokoiłem	zaspokoiłeś	zaspokoił	zaspokoiliśmy	zaspokoiliście	zaspokoili
	ż	zaspokoiłam	zaspokoiłaś	zaspokoiła	zaspokoiłyśmy	zaspokoiłyście	zaspokoiły
	n	zaspokoiłom	zaspokoiłoś	zaspokoiło
tryb rozkazujący		niech zaspokoję	zaspokój	niech zaspokoi	zaspokójmy	zaspokójcie	niech zaspokoją
pozostałe formy czas zaprzeszły m zaspokoiłem był zaspokoiłeś był zaspokoił był zaspokoiliśmy byli zaspokoiliście byli zaspokoili byli ż zaspokoiłam była zaspokoiłaś była zaspokoiła była zaspokoiłyśmy były zaspokoiłyście były zaspokoiły były n zaspokoiłom było zaspokoiłoś było zaspokoiło było forma bezosobowa czasu przeszłego zaspokojono tryb przypuszczający m zaspokoiłbym, byłbym zaspokoił zaspokoiłbyś, byłbyś zaspokoił zaspokoiłby, byłby zaspokoił zaspokoilibyśmy, bylibyśmy zaspokoili zaspokoilibyście, bylibyście zaspokoili zaspokoiliby, byliby zaspokoili ż zaspokoiłabym, byłabym zaspokoiła zaspokoiłabyś, byłabyś zaspokoiła zaspokoiłaby, byłaby zaspokoiła zaspokoiłybyśmy, byłybyśmy zaspokoiły zaspokoiłybyście, byłybyście zaspokoiły zaspokoiłyby, byłyby zaspokoiły n zaspokoiłobym, byłobym zaspokoiło zaspokoiłobyś, byłobyś zaspokoiło zaspokoiłoby, byłoby zaspokoiło imiesłów przymiotnikowy przeszły m zaspokojony, niezaspokojony zaspokojeni, niezaspokojeni ż zaspokojona, niezaspokojona zaspokojone, niezaspokojone n zaspokojone, niezaspokojone imiesłów przysłówkowy uprzedni zaspokoiwszy rzeczownik odczasownikowy zaspokojenie, niezaspokojenie

(2.1-3) koniugacja VIa

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		zaspokoić się
czas przyszły prosty		zaspokoję się	zaspokoisz się	zaspokoi się	zaspokoimy się	zaspokoicie się	zaspokoją się
czas przeszły	m	zaspokoiłem się	zaspokoiłeś się	zaspokoił się	zaspokoiliśmy się	zaspokoiliście się	zaspokoili się
	ż	zaspokoiłam się	zaspokoiłaś się	zaspokoiła się	zaspokoiłyśmy się	zaspokoiłyście się	zaspokoiły się
	n	zaspokoiłom się	zaspokoiłoś się	zaspokoiło się
tryb rozkazujący		niech się zaspokoję	zaspokój się	niech się zaspokoi	zaspokójmy się	zaspokójcie się	niech się zaspokoją
pozostałe formy czas zaprzeszły m zaspokoiłem się był zaspokoiłeś się był zaspokoił się był zaspokoiliśmy się byli zaspokoiliście się byli zaspokoili się byli ż zaspokoiłam się była zaspokoiłaś się była zaspokoiła się była zaspokoiłyśmy się były zaspokoiłyście się były zaspokoiły się były n zaspokoiłom się było zaspokoiłoś się było zaspokoiło się było forma bezosobowa czasu przeszłego zaspokojono się tryb przypuszczający m zaspokoiłbym się, byłbym się zaspokoił zaspokoiłbyś się, byłbyś się zaspokoił zaspokoiłby się, byłby się zaspokoił zaspokoilibyśmy się, bylibyśmy się zaspokoili zaspokoilibyście się, bylibyście się zaspokoili zaspokoiliby się, byliby się zaspokoili ż zaspokoiłabym się, byłabym się zaspokoiła zaspokoiłabyś się, byłabyś się zaspokoiła zaspokoiłaby się, byłaby się zaspokoiła zaspokoiłybyśmy się, byłybyśmy się zaspokoiły zaspokoiłybyście się, byłybyście się zaspokoiły zaspokoiłyby się, byłyby się zaspokoiły n zaspokoiłobym się, byłobym się zaspokoiło zaspokoiłobyś się, byłobyś się zaspokoiło zaspokoiłoby się, byłoby się zaspokoiło imiesłów przymiotnikowy przeszły m zaspokojony, niezaspokojony zaspokojeni, niezaspokojeni ż zaspokojona, niezaspokojona zaspokojone, niezaspokojone n zaspokojone, niezaspokojone imiesłów przysłówkowy uprzedni zaspokoiwszy się rzeczownik odczasownikowy zaspokojenie się, niezaspokojenie się

przykłady:

(1.1) Podczas gdy Francja i Wielka Brytania wciąż polegają na energii jądrowej, Niemcy wyłączają kolejne elektrownie atomowe i chcą zaspokoić swoje zapotrzebowanie na energię dzięki źródłom odnawialnym.

(1.2) Swoboda korzystania z nieruchomości (…) byłaby iluzoryczna, wartość nieruchomości obciążonej hipoteką najczęściej znacząco zmniejszona, zaś właściciel (…) musiałby liczyć się z obowiązkiem zaspokojenia wierzyciela hipotecznego – czytamy w uzasadnieniu wyroku.

(2.3) Określenie sposobu zaspokojenia się wierzyciela z przewłaszczonej rzeczy oraz warunki dokonania tej czynności nie należą do przedmiotowo istotnych elementów umowy przewłaszczenia na zabezpieczenie.

składnia:

(1.1-4) zaspokoić + B.

(2.1-2) zaspokoić się + N.

kolokacje:

(1.1) zaspokoić głód / pragnienie / potrzeby / ciekawość • zaspokoić (kogoś) seksualnie

(1.2) zaspokoić dług

(1.4) zaspokoić sprawę / interes

synonimy:

(1.1) zadowolić, nasycić, dogodzić, ulżyć

(1.3) uciszyć, uspokoić, złagodzić, wyciszyć

(1.2) uregulować, spłacić, naprawić

(1.4) załatwić, dokończyć, zrobić

(2.1) uciszyć się, uspokoić się, wyciszyć się

(2.3) spłacić się

antonimy:

(1.1) zabrać, utrudnić

(1.2) zadłużyć

(1.3) zdenerwować, rozgniewać, zezłościć, pot. wkurzyć, wnerwić, wulg. wkurwić

(2.1) zdenerwować się, rozgniewać się, zezłościć się, pot. wkurzyć się, wnerwić się, wulg. wkurwić się

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. spokojny, pokój mrz, spokój m, spokojność ż, spokojnik m, spokojnica ż, uspokojenie n, uspokajanie n, uspokajacz m, uspokoiciel m, uspokoicielka ż, zaspokojenie n, zaspokajanie n, zaspokajacz m

czas. spokoić ndk., uspokoić dk., uspokajać ndk., zaspokajać ndk.

przym. spokojny, spokojniutki, spokojniuteńki, spokojniuchny, spokojniusieńki, uspokajający, uspokojony, zaspokajalny, spokojno

przysł. spokojnie, spokojno, spokojniutko, spokojniuteńko, spokojniuchno, spokojniusieńko, uspokajająco

wykrz. spokojnie, spox, spoko, spoczko

partyk. spoko, spoczko

ims. uspokojony, uspokajający

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. za- + spokój + -ić

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: zaspokajać

• rosyjski: (1.1) удовлетворить

źródła: