zanik
zanik (język polski) edytuj
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) zanikanie, zamieranie czegoś
- (1.2) proces stopniowego zmniejszania się objętości tkanki, narządu, zdolności organizmu lub części ciała będące rezultatem uszkodzenia nerwów, długotrwałej bezczynności lub niedokrwienia
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik zanik zaniki dopełniacz zaniku zaników celownik zanikowi zanikom biernik zanik zaniki narzędnik zanikiem zanikami miejscownik zaniku zanikach wołacz zaniku zaniki
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) zanik wartości • jęz. zanik głosek
- (1.2) zanik mięśni / zanik masy mięśniowej • zanik pamięci • zanik odporności • nabyty zespół zaniku odporności • zanik fizjologiczny • zanik tkanki tłuszczowej / łącznej
- synonimy:
- (1.1) ubywanie, zanikanie, zamieranie, wymieranie, znikanie
- (1.2) atrofia
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. zanikanie n, zaniknięcie n
- czas. zanikać ndk., zaniknąć dk.
- przym. zanikowy, zanikły
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) decline, disappearance
- arabski: (1.1) فناء
- duński: (1.1) svind n
- hiszpański: (1.1) desaparición ż, extinción ż, pérdida ż
- jidysz: (1.1) אונטערגאַנג m (untergang)
- kataloński: (1.1) declinació ż
- portugalski: (1.1) desaparição ż, desaparecimento m, extinção ż, perdida ż
- włoski: (1.1) perdita ż
- źródła: