zamachowiec
zamachowiec (język polski) edytuj
- wymowa:
- IPA: [ˌzãmaˈxɔvʲjɛʦ̑], AS: [zãmaχovʹi ̯ec], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.• i → j
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) polit. osoba dokonująca zamachu
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik zamachowiec zamachowcy dopełniacz zamachowca zamachowców celownik zamachowcowi zamachowcom biernik zamachowca zamachowców narzędnik zamachowcem zamachowcami miejscownik zamachowcu zamachowcach wołacz zamachowcu / podn. zamachowcze zamachowcy depr. M. i W. lm: (te) zamachowce
- przykłady:
- (1.1) Złapano zamachowca usiłującego zabić prezydenta.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) zamachowiec samobójca
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) przestępca
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) assassinator, assassin, attacker, iceman
- bułgarski: (1.1) атентатор m
- czeski: (1.1) atentátník m
- duński: (1.1) attentatmand w
- fiński: (1.1) salamurhaaja
- hiszpański: (1.1) asesino m
- niemiecki: (1.1) Attentäter m
- norweski (bokmål): (1.1) attentatmann m
- nowogrecki: (1.1) επιτιθέμενος m
- portugalski: (1.1) assassino m
- rumuński: (1.1) atentator m
- słowacki: (1.1) atentátnik m
- słoweński: (1.1) atentator m
- szwedzki: (1.1) attentatsman w
- turecki: (1.1) suikastçı
- węgierski: (1.1) merénylő
- wietnamski: (1.1) người ám sát
- włoski: (1.1) attentatore m
- źródła: