załatwić (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[zaˈwatfʲiʨ̑], AS[zau̯atfʹić], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.
?/i
znaczenia:

czasownik

(1.1) pot. zrobić coś, dokonać
(1.2) pot. zniszczyć
(1.3) pot. kupić, znaleźć coś, sprawić
(1.4) pot. zamordować
odmiana:
(1.1-4) koniugacja VIa
przykłady:
(1.1) Załatwiłam jego żonie promocję w Dzień dobry TVN i jest mi to winien.
(1.3) Załatwiłem sobie nowe buty.
(1.3) Załatwiłem ci robotę w sklepie.
składnia:
kolokacje:
(1.1) załatwić sprawę
synonimy:
(1.1) sprawić, spowodować
(1.4) sprzątnąć
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. załatwienie n
czas. załatwiać
związki frazeologiczne:
załatwić na szarozałatwić na cacy
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: załatwiać
źródła: