załadować (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˌzawaˈdɔvaʨ̑], AS[zau̯adovać], zjawiska fonetyczne: akc. pob.
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. załadowywać)

(1.1) aspekt dokonany od: załadowywać
odmiana:
(1.1) koniugacja IV
przykłady:
(1.1) Zastanawiałem się, jak załadować cały ten kram z powrotem w podarte torby, gdy Pożeracz Chmur wpadł w nagłe podniecenie[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. ładować, załadowywać
rzecz. ładownia ż, ładownica ż, wyładunek mrz, załadunek m, załadowanie n, ładunek mrz, ładowarka ż, ładowność ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: załadowywać
źródła:
  1. Ewa Białołęcka, Tkacz iluzji, 2004, Narodowy Korpus Języka Polskiego.