wysiadać (język polski) edytuj

 
mężczyzna wysiada (1.1) z samolotu
wymowa:
IPA[vɨˈɕadaʨ̑], AS[vyśadać], zjawiska fonetyczne: zmięk.
?/i
znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. wysiąść)

(1.1) opuszczać pojazd, łódź lub samolot
(1.2) pot. przestawać działać
(1.3) przen. osiągać kres zmęczenia
odmiana:
(1.1-3) koniugacja I
przykłady:
(1.1) Wynajęliśmy pracownika, który stał na parterze i pilnował, żeby każdy, kto wchodzi do budynku, najpierw zjeżdżał windą do piwnicy, wjeżdżał na parter i wysiadał[1].
(1.1) Teraz spokojnie trzeba siedzieć i czekać nadworzec kolejowy" z napisem Drygały (tam właśnie mieliśmy wysiadać)[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.2) siadać
antonimy:
(1.1) wsiadać
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wysiadanie n, wysiadka ż, siadanie n, siedzenie n, wysiadywanie n, wysiedzenie n, siad mrz
czas. wsiadać, wysiąść dk., siadać ndk., siąść dk., wysiadywać ndk., wysiedzieć dk.
wykrz. siad
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) pol. wy- + siadać
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Sławomir Mrożek, Opowiadania 1960-1965, 1965, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2. Mikołajczak Paweł, Siekański Paweł, Znojek Arkadiusz, Jakie jest wojsko czyli długa droga od biletu do cywila, 2001, Narodowy Korpus Języka Polskiego.