wyprzedzić (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[vɨˈpʃɛʥ̑iʨ̑], AS[vypšeʒ́ić], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. wyprzedzać)

(1.1) aspekt dokonany od: wyprzedzać
odmiana:
przykłady:
(1.1) Prym w wykroczeniach drogowych wiódł kierowca forda mondeo, który najpierw wyprzedził nieoznakowaną skodę, wcisnął gaz do dechy, a po zatrzymaniu jego okazało się, że w wydychanym powietrzu ma 0,6 promila alkoholu[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wyprzedzanie n, wyprzedzenie n
czas. wyprzedzać
przym. przedni
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: wyprzedzać
źródła:
  1. (MS), Brak wyobraźni - główny grzech kierowców, „Dziennik Bałtycki”, 2008-09-19, Narodowy Korpus Języka Polskiego.