wyprzedzać (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[vɨˈpʃɛʣ̑aʨ̑], AS[vypšeʒać], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.
?/i
znaczenia:

czasownik niedokonany (dk. wyprzedzić)

(1.1) prześcigać kogoś; przyśpieszając znaleźć się przed kimś (jadąc lub idąc)
(1.2) przen. stawać się lepszym od czegoś, rozwijać się
odmiana:
(1.1-2) koniugacja I
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) wyprzedzać samochód / motocykl
(1.2) wyprzedzać swoją epokę
synonimy:
(1.1-2) prześcigać
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. poprzedzać, dk. wyprzedzić
rzecz. wyprzedzenie n, wyprzedzanie n
przym. przedni
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: