wyniosły (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[vɨ̃ˈɲɔswɨ], AS[vỹńosu̯y], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.
?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) bardzo wysoki, górujący nad otoczeniem[1]
(1.2) dumny, zarozumiały i wywyższający się nad innych
(1.3) będący wyrazem postawy dumy, zarozumiałości i wywyższania się nad innych
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.2) Dumna, wyniosła sylwetka Lewawu majaczyła na ciemnym horyzoncie[2].
składnia:
kolokacje:
(1.1) wyniosły szczyt / wierch • wyniosła baszta / wieża • wyniosłe wzgórzejesion wyniosłyowsik wyniosłyrajgras wyniosłysmardz wyniosłyorzesznica wyniosła
(1.2) wyniosły arystokrata / człowiek • wyniosła arystokratka / dama
(1.3) wyniosły chłód / dystans / gest / ton • wyniosła mina / postawa • wyniosłe spojrzenie / milczenie
synonimy:
(1.1) niebosiężny, niebotyczny, strzelisty, wybujały, wysmukły
(1.2) arogancki, butny, dumny, przemądrzały, zarozumiały
(1.3) arogancki, butny, dumny, napuszony, nadęty, przemądrzały, zarozumiały
antonimy:
(1.1) drobny, filigranowy, karłowaty, lilipuci, mały, niewielki, niewysoki
(1.2) pokorny, skromny
(1.3) pokorny, skromny
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wyniosłość ż
przysł. wyniośle
czas. wynosić się ndk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „wyniosły” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Dorota Terakowska, Władca Lewawu, 1989, Narodowy Korpus Języka Polskiego.