wydatny (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[vɨˈdatnɨ], AS[vydatny]
?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) duży, wyróżniający się
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Krzywił wydatne, lekko asymetryczne usta w bolesnym grymasie[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) pokaźny, okazały, spory
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. uwydatnić
przysł. wydatnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Witold Jabłoński, Dzieci nocy, 2001, Narodowy Korpus Języka Polskiego.