wychylać (język polski) edytuj

 
mężczyzna wychyla (1.2) kieliszek
 
chłopiec wychyla się (2.1) z okna
wymowa:
IPA[vɨˈxɨlaʨ̑], AS[vyχylać]
?/i
znaczenia:

czasownik

(1.1) zmieniając pozycję, wystawiać coś na zewnątrz czegoś[1]
(1.2) wypijać szybko porcję alkoholu[1]

czasownik zwrotny wychylać się

(2.1) wystawiać samego siebie na zewnątrz czegoś
(2.2) zmieniać swoją pozycję na ukośną w stosunku do pionu[2]
(2.3) ukazywać się, wysuwać się zza czegoś[2]
(2.4) przen. postępować inaczej niż wszyscy, często narażając się[2]
odmiana:
(1.1-2) koniugacja I
(2.1-4) koniugacja I
przykłady:
(1.2) Zupitza wykorzystywał zatem skwapliwie okazję i wychylał kieliszek za kieliszkiem[3].
(2.3) Nie wychylaj się zza okopu, bo dostaniesz kulkę w łeb!
(2.4) Wychylał się za bardzo, to go wzięli do tej roboty. Współczuję gostkowi.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wychylanie n, wychył m, wychylenie n
czas. wychylić
przym. wychyłowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1   Hasło „wychylić – wychylać” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. 2,0 2,1 2,2   Hasło „wychylić się – wychylać się” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3. Marek Krajewski, Koniec świata w Breslau, 2003, Narodowy Korpus Języka Polskiego.