wybuchnąć (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[vɨˈbuxnɔ̃ɲʨ̑], AS[vybuχnõńć], zjawiska fonetyczne: nazal.asynch. ą 
?/i
znaczenia:

czasownik nieprzechodni dokonany (ndk. wybuchać)

(1.1) aspekt dokonany od: wybuchać
odmiana:
(1.1) koniugacja Va
przykłady:
(1.1) Kilkudziesięciu strażaków przez kilka godzin walczyło w piątek z pożarem, który wybuchł na granicy powiatów legnickiego i złotoryjskiego (Dolnośląskie)[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wybuch mrz, wybuchowość ż, wybuchanie n, wybuchnięcie n
czas. wybuchać ndk.
przym. wybuchowy
przysł. wybuchowo
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: wybuchać
źródła:
  1. Rzeczpospolita, nr 08.07, Warszawa, 2004 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.