wybój (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˈvɨbuj], AS[vybui ̯] ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) zagłębienie w nawierzchni drogi wyjeżdżone kołami pojazdów lub wybite kopytami zwierząt
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Polna droga, którą przeganiano bydło, pełna była wybojów.
składnia:
kolokacje:
(1.1) droga pełna wybojów • wyboje na drodze
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wybijanie n, wybicie n
czas. wybijać ndk., wybić dk.
przym. wyboisty
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: