współwyznawca

współwyznawca (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌfspuwvɨˈznafʦ̑a], AS: [fspuu̯vyznafca], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• akc. pob.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) zwolennik tych samych poglądów

(1.2) wyznawca tej samej religii

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) zwolennik, stronnik

antonimy:

(1.1) oponent, przeciwnik

(1.2) innowierca

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz.

forma żeńska współwyznawczyni

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. współ- + wyznawca

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.2) coreligionist
• bułgarski: (1.2) едноверец m
• esperanto: (1.1) samideano; (1.2) samreligiano
• estoński: (1.2) usuvend
• francuski: (1.1) przen. coreligionnaire m ż; (1.2) coreligionnaire m ż
• kazachski: (1.1) жақтас; (1.2) діндес
• niemiecki: (1.2) Glaubensgenosse m
• rosyjski: (1.1) сторонник; (1.2) единоверец m
• słowacki: (1.2) súverec m

źródła: