wodować (język polski) edytuj

 
stoczniowcy wodują (1.1) kadłub statku
 
mewa woduje (2.1) na morzu
wymowa:
IPA[vɔˈdɔvaʨ̑], AS[vodovać]
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)

(1.1) spuszczać statek na wodę

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. brak)

(2.1) lecąc, osiadać na wodzie
odmiana:
(1.1) koniugacja IV
(2.1) koniugacja IV
przykłady:
(1.1) W gdańskiej stoczni wodują dziś nowy kontenerowiec dla szwedzkiego armatora.
(2.1) Amerykański samolot rejsowy awaryjnie wodował na rzece Hudson.
składnia:
kolokacje:
(1.1) wodować statek / jacht / okręt
(2.1) samolot / helikopter / lądownik kosmiczny / ptak woduje
synonimy:
antonimy:
(2.1) lądować
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. woda ż, wodowanie n, wodnik m, wodnica ż, wodzianka ż, wodniak m, Wodnik mos/mzw
czas. zwodować dk., odwodnić dk., uwodnić dk.
przym. wodnisty
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. woda + -ować
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: