winny (język polski) edytuj

wymowa:
?/i, IPA[ˈvʲĩnːɨ], AS[vʹĩ•ny], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.gemin.
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) taki, który jest obarczony winą, będący sprawcą czegoś złego
(1.2) muszący coś komuś oddać
(1.3) być zobowiązanym do czegoś
(1.4) dotyczący wina lub o cechach wina
odmiana:
(1.1-4)
przykłady:
(1.1) Sędzia orzekł, że podejrzany jest winny zarzucanych mu czynów.
(1.2) Jesteś mi winny dziesięć złotych.
(1.3) Ewa jest mi winna przeprosiny.
(1.4) Najbardziej lubię winne jabłka.
składnia:
kolokacje:
(1.1) winny cierpień / śmierci / kalectwa / krzywdy / zaniedbań / zaniechańsam sobie winny
(1.4) ocet winnymoszcz winnywinna latorośl • winne jabłka • winny w smaku
synonimy:
(1.2) winien, powinien, dłużny
(1.3) dłużny
antonimy:
(1.1) niewinny, bezwinny, książk. nieskalany, przen. czysty
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
(1.1-3)
rzecz. wina ż, obwinianie, obwinienie, winna
czas. obwiniać, obwinić
(1.4)
rzecz. wino n, winnica ż, winiarnia ż, winiarstwo n
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: