weglegen (język niemiecki) edytuj

wymowa:
IPA[ˈvɛkˌleːɡn̩] IPA[ˌleːktə ˈvɛk] IPA[ˈvɛkɡəˌleːkt]
?/i ?/i ?/i
znaczenia:

czasownik słaby, rozdzielnie złożony

(1.1) odkładać, odłożyć
odmiana:
(1.1)[1] weglegen (legt weg), legte weg, weggelegt (haben)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) beiseitelegen
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Weglegen n
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: legenablegenanlegenauflegenauslegenbelegenbeilegendarlegendurchlegeneinlegenerlegenherlegenhinlegenhinterlegennachlegenumlegenunterlegenüberlegenverlegenvorlegenweglegenzerlegenzulegenzurücklegen
źródła: