warcaby

warcaby (język polski)

młodzi grają w warcaby (1.1)

warcaby (1.2)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

(1.1) gra dwuosobowa, w której gracze wykonują na przemian ruchy identycznymi bierkami na planszy; zob. też warcaby w Wikipedii

(1.2) pot. plansza i pionki do warcabów (1.1)

rzeczownik, forma fleksyjna

(2.1) M. i B. lm od: warcaba (pionek)

(2.2) M. i B. lm od: warcab (pionek)

odmiana:

(1.1) blp,

 

przypadek	liczba mnoga
mianownik	warcaby
dopełniacz	warcabów
celownik	warcabom
biernik	warcaby
narzędnik	warcabami
miejscownik	warcabach
wołacz	warcaby

przykłady:

(1.1) Cały czas lało, dzieci grały w warcaby, a my oglądaliśmy jakiś stary kryminał.

(1.2) Pod telewizorem leżało kilka kaset, warcaby i szklana popielniczka z herbem Rzymu.

składnia:

kolokacje:

(1.1) grać w warcaby • warcaby polskie / dwuliniowe / angielskie / hiszpańskie / włoskie / rosyjskie / czeskie / kanadyjskie / klasyczne / tureckie

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) gra

(1.2) pionki

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. warcab m, warcaba ż, warcabnica ż, warcabiarz m, warcabista m

przym. warcabowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

czes. vrhcáby

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) bryt. draughts, amer. checkers
• białoruski: (1.1) шашкі lm
• czeski: (1.1) vrhcáby m lm
• niemiecki: (1.1) Dame ż
• rosyjski: (1.1) шашки lm
• ukraiński: (1.1) шашки lm
• węgierski: (1.1) dámajáték
• włoski: (1.1) dama ż

źródła: