w stroju adamowym (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˈf‿strɔju ˌadãˈmɔvɨ̃m], AS[f‿stroi ̯u adãmovỹm], zjawiska fonetyczne: wygł.nazal.przyim. nie tw. syl.akc. pob.
?/i
znaczenia:

fraza przysłówkowa sposobu

(1.1) eufem. o mężczyźnie nago
odmiana:
(1.1) nieodm.
przykłady:
(1.1) Kąpaliśmy się i plażowaliśmy w stroju adamowym, nie obawiając się, że naruszymy zasady moralności publicznej.[1]
(1.1) Rzeczy, buty, bieliznę zostawiało się w czółnie, ażeby w stroju adamowym wdzierać się na łańcuchy gór z litego piasku, z piasku tak czystego, prawdziwie, miał w sobie nieskalaność złota.[2]
składnia:
(1.1) niekiedy w szyku przestawnym: „w adamowym stroju”
kolokacje:
(1.1) być / chodzić / paradować / kąpać się / pływać / opalać się w stroju adamowym • widzieć / zobaczyć kogoś w stroju adamowym
synonimy:
(1.1) w stroju Adama, nago, na golasa, na waleta, jak Pan Bóg stworzył, z klejnotami na wierzchu
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) od biblijnego Adama
uwagi:
zobacz też: Indeks:Polski - Związki frazeologiczne
(1.1) o kobiecie: w stroju Ewy
tłumaczenia:
źródła:
  1. Wacław Król Pod niebem Tunezji, RSW „Prasa-Książka-Ruch”, Krajowa Agencja Wydawnicza, Rzeszów 1987, ISBN 83-03-01820-5, s. 82
  2. Stefan Żeromski Dzieła. Wspomnienia, Czytelnik, Warszawa 1963, s. 108