włoszczyzna

włoszczyzna (język polski)

włoszczyzna (1.1) w zupie

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) kulin. warzywa używane do przygotowania zupy lub wywaru z warzyw

(1.2) jęz. język włoski

(1.3) pot. to, co włoskie

odmiana:

przykłady:

(1.1) Królowa Bona może i była starą zołzą, intrygantką i trucicielką, ale zawdzięczamy jej włoszczyznę i renesans.

(1.2) Ojciec opowiadał, że mówił po włosku wyśmienicie. Ale w różnych okolicznościach, po przedłużających się ceremoniach czy przeciągających się posiedzeniach naukowych, akcent jego włoszczyzny twardniał.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) gw. (Górny Śląsk) grincojg

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

(1.1) pietruszka, marchew, seler, por, kalafior

wyrazy pokrewne:

rzecz. Włochy lm nmos, Włoch mos, Włoszka ż, włoskość ż

przym. włoski

związki frazeologiczne:

selery, pory i kalafiory, każdy mi przyzna, że to włoszczyzna

etymologia:

pol. włoski + -yzna

uwagi:

(1.2) zobacz też: angielszczyzna • chińszczyzna • polszczyzna • włoszczyzna

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) mirepoix
• rosyjski: (1.1) коренья lm

źródła: