verum

verum (język łaciński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) prawda, słuszność

przysłówek

(2.1) prawdziwie, słusznie

odmiana:

(1.1) verum, veri (deklinacja II)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	verum	vera
dopełniacz	verī	verōrum
celownik	verō	verīs
biernik	verum	vera
ablatyw	verō	verīs
wołacz	verum	vera

przykłady:

(1.1) Hominis est propria veri inquisitio atque investigatio. → Jest właściwe człowiekowi szukanie i badanie prawdy.

(1.1) Homini mendaci, etiamsi vera dicit, nemo credit. → Nikt nie wierzy kłamcy, choćby mówił prawdę.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(2.1) vere

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: