Podobna pisownia Podobna pisownia: vannavaňavaṇavaṇṇavāna

vana (język czeski) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) wanna
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. vanička
przym. vanový
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

vana (esperanto) edytuj

morfologia:
vana
wymowa:
?/i ?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) daremny, płonny, próżny, bezowocny, bezskuteczny
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przysł. vane
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

vana (język estoński) edytuj

wymowa:
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) stary[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
(1.1) uus
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Robert Bielecki, Język estoński dla początkujących. I. Teksty i gramatyka, Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań 2016, s. 56.

vana (język fidżyjski) edytuj

wymowa:
znaczenia:

czasownik

(1.1) strzelać[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. R.M.W. Dixon, A Grammar of Boumaa Fijian, University of Chicago Press, 1988, s. 14.

vana (język pali) edytuj

 
vana (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) las[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) vanakammikavanagumbavanacetya
synonimy:
(1.1) arañña, kānana
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. A. P. Buddhadatta Mahathera, Concise Pali-English Dictionary

vana (slovio) edytuj

zapisy w ortografiach alternatywnych:
вана
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) wanna
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

vana (język szwedzki) edytuj

wymowa:
[²v'a:na] ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) zwyczaj, przyzwyczajenie, nawyk[1]
(1.2) wprawa[2]
odmiana:
(1) en vana, vanan, vanor, vanorna
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. van
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Svensk ordbok och svensk uppslagsbok, red. Sven-Göran Malmgren, Norstedts Akademiska Förlag, Göteborg 2001, ISBN 91-7227-281-3, s. 1252.
  2. Jacek Kubitsky, Słownik szwedzko-polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Natur och Kultur, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12412-1, s. 531.

vana (język võro) edytuj

wymowa:
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) stary
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz võro, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.