utor (język łaciński) edytuj

wymowa:
znaczenia:

czasownik

(1.1) używać, korzystać z czegoś
odmiana:
(1.1) utor, uti, usus sum (koniugacja III, verbum deponens)
przykłady:
(1.1) Sapientia utendum est.Trzeba korzystać z mądrości.
składnia:
(1.1) utor + Abl.
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. utilitas ż, usio ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: