ukształtować (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˌukʃtawˈtɔvaʨ̑], AS[ukštau̯tovać], zjawiska fonetyczne: akc. pob.
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. kształtować)

(1.1) nadać kształt
(1.2) wpłynąć na coś
odmiana:
(1.1-2) koniugacja IV
przykłady:
(1.1) Inżynier Jaworski ukształtował nasze wszystkie postulaty w formie listu otwartego do prezesa.
(1.2) W wywiadzie dla jednego z regionalnych dzienników artysta przyznał, że jego światopogląd ukształtowała nie tyle szkoła, co dziadkowie i ulubione lektury.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
uformować
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kształtowanie n, kształt, ukształtowanie, ukształtowywanie
czas. kształtować
przym. kształtny, kształtowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: