Wikisłownik

troubler

troubler (język francuski) edytuj

wymowa:
IPA: [tʁu.ble] ​?/i
znaczenia:

czasownik przechodni

(1.1) zmącić
(1.2) zakłócić, niepokoić
(1.3) zmieszać, onieśmielić[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) désorganiser
antonimy:
(1.2) tranquilliser
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. trouble m
przym. trouble
związki frazeologiczne:
etymologia:
prarom. *turbulare[2] (z metatezą spółgłoski r), utworzone od prarom. *turbulus (> franc. trouble)[3]
uwagi:
źródła:
  1. ↑ Anna Jedlińska, Ludwik Szwykowski, Jerzy Tomalak, Kieszonkowy słownik francusko-polski, polsko-francuski, Wiedza Powszechna, Warszawa 2004, ISBN 83-214-0938-5.
  2. ↑   Hasło „troubler” w: Des dictionnaires Larousse.
  3. ↑   Hasło „troubler” w: Centre National de Ressources Textuelles et Lexicales.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=troubler&oldid=7609713”