tezaurus (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[tɛˈzawrus], AS[tezau̯rus], zjawiska fonetyczne: u → ł 
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) książk. dzieło, które obejmuje całość określonej wiedzy, dorobku intelektualnego
(1.2) jęz. słownik, który obejmuje pełne słownictwo jakiegoś języka
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. thēsaurus[1]skarb, skarbiec < gr. θησαυρός (thēsaurós) → skarb, skarbiec
uwagi:
zob. też tezaurus w Wikipedii
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „tezaurus” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.

tezaurus (język czeski) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) tezaurus
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: