tempero (esperanto) edytuj

morfologia:
tempero
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) szt. tempera
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

tempero (język łaciński) edytuj

wymowa:
znaczenia:

czasownik

(1.1) ogrzać[1]
(1.2) należycie zmieszać
(1.3) urządzić, uporządkować
(1.4) powściągać, powstrzymywać
(1.5) łagodzić, uspokajać
(1.6) zachować miarę, miarkować
odmiana:
(1) temperō, temperāre, temperāvī, temperātum (koniugacja I)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. attempero, contempero, obtempero, adtempero
przym. temperans, temperatus
przysł. temperate, temperanter
rzecz. temperamentum n, temperantia ż, temperatio ż, temperator m, temperatura ż, temperies ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. tempus; źródłosłów dla ang. temper, arag. templar, franc. tremper, franc. tempérer, friu. temperâ, hiszp. temperar, hiszp. templar, katal. temperar, katal. temprar, katal. trempar, port. temperar, prow. trempar, rum. astâmpăra, wenec. tenparar, wł. temperare, wł. temprare
uwagi:
źródła:
  1. Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie V, Wydawnictwo Diecezjalne, Sandomierz 2013, ISBN 978-83-257-0542-8, s. 676.

tempero (język portugalski) edytuj

wymowa:
znaczenia:

czasownik, forma fleksyjna

(1.1) 1. os. lp czasu teraźniejszego trybu oznajmującego (presente do indicativo) czasownika temperar
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: