telefonistka (język polski) edytuj

 
telefonistka (1.1)
wymowa:
IPA[ˌtɛlɛfɔ̃ˈɲistka], AS[telefõńistka], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.akc. pob.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) kobieta obsługująca centralę telefoniczną
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. telefon m, telefonia ż, telefonowanie n
forma męska telefonista m
czas. telefonować ndk., zatelefonować dk.
przym. telefoniczny
przysł. telefonicznie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: telefonista
źródła:

telefonistka (język czeski) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) telefonistka
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. telefon m
forma męska telefonista m
czas. telefonovat
przym. telefonický, telefonní
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

telefonistka (język słowacki) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) telefonistka
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. telefón m, telefónik m, telefonát m, telefónia ż, telefonizácia ż
forma męska telefonista m
czas. telefonovať ndk., zatelefonovať dk.
przym. telefónny, telefonický, telefonizačný
przysł. telefonicky
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: