szafka

szafka (język polski)

szafki (1.2)

szafka (1.2)

wymowa:

IPA: [ˈʃafka], AS: [šafka] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zdrobn. od: szafa

(1.2) mała szafa

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	szafka	szafki
dopełniacz	szafki	szafek
celownik	szafce	szafkom
biernik	szafkę	szafki
narzędnik	szafką	szafkami
miejscownik	szafce	szafkach
wołacz	szafko	szafki

przykłady:

(1.2) Wszyscy, zdziwieni, odstąpili go patrząc po sobie, a wójt skoczył do szafki i postawił na stole cztery litry.

składnia:

kolokacje:

(1.2) szafka nocna

synonimy:

(1.1) szafeczka

(1.2) gw. (Górny Śląsk) szranczek

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. szafa ż, szafeczka ż

przym. szafkowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. szafa + -ka

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: szafa

• angielski: (1.2) locker
• jidysz: (1.2) שאַפֿקע ż
• kaszubski: (1.1) ruchniónka ż; (1.2) szafka ż
• litewski: (1.2) spintelė
• łaciński: (1.2) cista ż
• norweski (bokmål): (1.2) skap
• rosyjski: (1.1) шкафчик m; (1.2) шкафчик m
• ukraiński: (1.1) шафа ż

źródła:

szafka (język kaszubski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) szafka

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. szafa ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: