swędzić (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˈsfɛ̃ɲʥ̑iʨ̑], AS[sfńʒ́ić], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.nazal.asynch. ę 
?/i
znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. brak)

(1.1) dawać odczucie nieprzyjemnego podrażnienia, wywołującego chęć drapania[1]
(1.2) przest. wydzielać swąd, kopcić
(1.3) daw. męczyć, nękać kogoś czymś

czasownik zwrotny niedokonany swędzić się (dk. brak)

(2.1) st.pol. martwić się
odmiana:
(1.1) koniugacja VIa
(2.1) koniugacja VIa
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) swędzieć, świerzbieć
(2.1) alterować się
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. swędzenie n, swąd mrz
czas. swędzieć ndk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
prasł. *svęditipalić, kopcić, wędzić[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „swędzieć, swędzić” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2.   Hasło „swędzić” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.