Podobna pisownia Podobna pisownia: sumiennie

sumienie (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[sũˈmʲjɛ̇̃ɲɛ], AS[sũmʹi ̯ė̃ńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.podw. art.nazal.-ni…i → j  ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) rel. wewnętrzne odczucie pozwalające rozróżniać dobro i zło; zob. też sumienie w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Ci, których dręczy głód, mogą liczyć tylko na tych, których z tego powodu dręczy sumienie[1].
(1.1) Pod hasłemprecz z absolutyzmemdomagano się wolności zgromadzeń, sumienia i wyznania[2].
składnia:
kolokacje:
(1.1) deformacja / głos sumienia • klauzula sumieniasumienie faryzejskienieczyste / skrupulanckie / szerokie / własne / zwichrowane sumienie • nie mieć sumienia
synonimy:
(1.1) daw. sumnienie; st.pol. sąmnienie
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. sumienność ż
przym. sumienny
przysł. sumiennie
związki frazeologiczne:
wyrzut sumienia • wyrzuty sumieniaczyste sumieniemieć na sumieniurachunek sumieniawięzień sumieniawolność sumieniakto ma sumienie w duszy, ten cudzego nie ruszy
etymologia:
st.pol. sąmnienie < czes. svědomí < kalka z łac. conscientia[3]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Christian Skrzyposzek, Wolna Trybuna, 1985, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2. z Internetu
  3. Zenon Klemensiewicz, Historia języka polskiego, PWN, Warszawa 2002, s. 29.