stykać (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

czasownik niedokonany (dk. zetknąć)

(1.1) przysuwać do siebie obiekty, do zetknięcia
(1.2) powodować spotkanie, znajomość dwóch lub więcej osób

czasownik zwrotny niedokonany stykać się (dk. zetknąć się)

(2.1) przylegać do czegoś
(2.2) wchodzić z kimś lub z czymś w bezpośredni kontakt
(2.3) sąsiadować ze sobą, współwystępować z czymś
odmiana:
(1.1-2)
(2.1-3)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. styczność ż, styk mrz, zestyk mrz, stykówka ż, stycznik mrz, przetykacz mrz, tknięcie n, tykanie n, zetknięcie n, stykanie n, wytknięcie n, wytykanie n, przetknięcie n, przetkanie n, przetykanie n, natknięcie n, natykanie n, potykanie n, potknięcie n
czas. tknąć dk., tykać ndk., zetknąć dk., wytknąć dk., wytykać ndk., przetknąć dk., przetkać dk., przetykać ndk., natknąć dk., natykać ndk., potykać ndk., potknąć się dk.
przym. stykowy, stycznikowy, stykówkowy, styczny
związki frazeologiczne:
styczeń rok stary z nowym styka, czasem zimnem do kości przenika, czasem w błocie utyka
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: