staruszek (język polski) edytuj

 
staruszkowie (1.1)
 
staruszek (1.2) z synami
wymowa:
IPA[staˈruʃɛk], AS[starušek]
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) pieszcz. z sympatią lub współczuciem o starym mężczyźnie
(1.2) pieszcz. pot. ojciec

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(2.1) pieszcz. pot. o starym przedmiocie, zwierzęciu darzonym szczególną sympatią

rzeczownik, forma fleksyjna

(3.1) D. lm od: staruszka
odmiana:
(1.1-2)
(2.1)
(3.1) zob. staruszka
przykłady:
(1.1) Kiedy zwiedzaliśmy podziemia kościoła, podszedł do nas staruszek i opowiedział nam ciekawą legendę.
(1.2) Zadzwoniłam do staruszka i poprosiłam, żeby po mnie przyjechał.
(2.1) Janek mówi, że powinienem zmienić samochód, a przecież staruszek całkiem dobrze się spisuje.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) dziadunio, dziadek, dziadeczek
(1.2) ojczulek
antonimy:
(1.1) młodzieniaszek
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. starówka ż, starość ż, starzec mos, staruch mos, staruszkowie mos
forma żeńska staruszka ż
czas. starzeć się ndk., zestarzeć dk.
przym. stary
przysł. staro
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. staruch + -ek
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: