srom
srom (język polski) edytuj
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) anat. seks. zewnętrzne żeńskie narządy płciowe; zob. też srom w Wikipedii
- (1.2) przest. (dziś książk.) wstyd, zniewaga[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik srom sromy dopełniacz sromu sromów celownik sromowi sromom biernik srom sromy narzędnik sromem sromami miejscownik sromie sromach wołacz sromie sromy
- przykłady:
- (1.1) Wiele kobiet nie lubi rozmawiać o swoim sromie.
- (1.2) Joachim z wielkim sromem i smętkiem odszedwszy, mowił sam k' sobie: „Coż mam teraz działać?”[2] → Joachim z wielkim wstydem i smutkiem odszedłszy, mówił sam do siebie: „Co mam teraz robić?”
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. sromota ż, sromotność ż
- czas. sromać się, zasromać się, zasromać, sromać
- przym. sromotny, sromowy, sromieźliwy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Części ciała
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) vulva, fanny; (1.2) shame
- arabski: (1.1) فرج m (farǧ)
- baskijski: (1.1) bulba, alu
- esperanto: (1.1) vulvo
- francuski: (1.1) vulve ż
- hiszpański: (1.1) vulva ż
- macedoński: (1.1) вулва ż
- niemiecki: (1.1) Vulva ż
- nowogrecki: (1.1) αιδοίο n
- rapanui: (1.1) komari
- śląski niemiecki: (1.1) Futt
- ukraiński: (1.1) ву́льва ż
- wilamowski: (1.1) fu̇tt ż, pić ż
- źródła:
srom (język kaszubski) edytuj
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) wstyd
- przykłady:
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła: