spolszczyć (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˈspɔlʃʧ̑ɨʨ̑], AS[spolščyć]
?/i
znaczenia:

czasownik dokonany

(1.1) nadać czemuś cechy polskie[1]
(1.2) narzucić komuś polską kulturę[1]
(1.3) przełożyć tekst na język polski[1]
(1.4) nadać wyrazowi polskie brzmienie

czasownik zwrotny dokonany spolszczyć się

(2.1) nabrać polskich cech
odmiana:
(1.1-4) koniugacja VIb
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) spolonizować
(1.2) spolonizować
(2.1) spolonizować się
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. polszczenie n, spolszczenie n, Polaczek m, polskość ż, Polak mos, Polska ż, polski mrz
przym. polskawy, polski
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 1,2   Hasło „spolszczyć – spolszczać” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.