skrzypce (język polski) edytuj

 
skrzypce (1.1)
wymowa:
IPA[ˈskʃɨpʦ̑ɛ], AS[skšypce], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

(1.1) muz. czterostrunowy instrument muzyczny z grupy chordofonów smyczkowych; zob. też skrzypce w Wikipedii
odmiana:
(1.1) blp,
przykłady:
(1.1) Mój brat umie grać na skrzypcach.
składnia:
kolokacje:
(1.1) grać / grywać na skrzypcach • stroić skrzypce
synonimy:
(1.1) reg. śl. chuśle, reg. śl. hóśle, reg. śl. huśle
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. skrzyp m, skrzypek m, skrzypaczka ż
zdrobn. skrzypeczki nmos, skrzypki nmos, skrzypka ż
czas. skrzypieć, skrzypać, skrzypnąć
przym. skrzypcowy
wykrz. skrzyp
związki frazeologiczne:
grać pierwsze skrzypce / grać główne skrzypceprzejąć pierwsze skrzypceznać się jak wielbłąd na skrzypcach
etymologia:
(1.1) pol. skrzypieć
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Instrumenty muzyczne
tłumaczenia:
źródła: