skocznia (język polski) edytuj

 
skocznia (1.1)
 
skocznia (1.2)
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) sport. w lekkoatletyce miejsce przystosowane do oddawania skoku; zob. też skocznia (lekkoatletyka) w Wikipedii
(1.2) sport. w narciarstwie obiekt do oddawania skoków; zob. też skocznia narciarska w Wikipedii
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Zawodnicy lądują na piaszczystej części skoczni.
(1.2) Podczas mistrzostw, skoczni zostało nadane imię Adama Małysza[1].
składnia:
kolokacje:
(1.1) na skoczni
(1.2) skocznia narciarskamamucia skocznia narciarska • skocznia normalna / mała / średnia / duża / mamucia / nieklasyfikowana / czynna / nieczynna / olimpijskapróg skoczni • kompleks skoczni
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
(1.2) mamut
holonimy:
meronimy:
(1.1) rozbieg, belka, stojak, zeskocznia
(1.2) belka startowa, rozbieg, próg, bula, punkt K, linia bezpieczeństwa, linia upadku, dojazd
wyrazy pokrewne:
rzecz. skakun mzw, skok m, skoczek m, skoczkini ż, skoczność ż, naskok m, podskok m, przeskok m, wyskok m, skakanka ż, skakanie n, skoczenie n, podskoczenie n, przeskoczenie n, przeskakiwanie n, wyskoczenie n, wyskakiwanie n, odskocznia ż, zeskocznia ż
czas. skakać ndk., skoczyć dk., podskoczyć dk., podskakiwać ndk., przeskakiwać ndk., przeskoczyć dk., wyskakiwać ndk., wyskoczyć dk., naskoczyć dk., naskakiwać ndk.
przym. skoczny, skokowy, skoczkowy
przysł. skocznie, skokowo
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1-2) pol. skoczyć + -nia[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. pl.wikipedia.org
  2. Henryk Gaertner, Gramatyka współczesnego języka polskiego. Część III, 1. Słowotwórstwo, Książnica – Atlas, Warszawa – Lwów 1934, s. 272.