Wikisłownik

skandynawski

skandynawski (język polski) edytuj

wymowa:
IPA: [ˌskãndɨ̃ˈnafsʲci], AS: [skãndỹnafsʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• nazal.• akc. pob.
​?/i
znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) związany ze Skandynawią, dotyczący Skandynawii
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mos/mzwmrzżnmosnmos
mianownikskandynawskiskandynawskaskandynawskieskandynawscyskandynawskie
dopełniaczskandynawskiegoskandynawskiejskandynawskiegoskandynawskich
celownikskandynawskiemuskandynawskiejskandynawskiemuskandynawskim
biernikskandynawskiegoskandynawskiskandynawskąskandynawskieskandynawskichskandynawskie
narzędnikskandynawskimskandynawskąskandynawskimskandynawskimi
miejscownikskandynawskimskandynawskiejskandynawskimskandynawskich
wołaczskandynawskiskandynawskaskandynawskieskandynawscyskandynawskie
 nie stopniuje się
przykłady:
(1.1) Kraje skandynawskie należą do najlepiej rozwiniętych krajów Europy.
składnia:
kolokacje:
(1.1) Półwysep Skandynawski • literatura / muzyka skandynawska • Skandynawska Unia Monetarna
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Skandynawia ż, Skandynaw mos, Skandynawka ż, skandynawizm mrz, skandynawskość ż, skandynawistyka ż, skandynawista mos, skandynawistka ż
przym. skandynawistyczny
przysł. skandynawsko
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. Skandynawia + -ski
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=skandynawski&oldid=8172114”