skand (język polski) edytuj

 
skand (1.1)
wymowa:
?/i, IPA[skãnt], AS[skãnt], zjawiska fonetyczne: wygł.nazal.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) chem. pierwiastek chemiczny o symbolu Sc i liczbie atomowej 21; zob. też skand w Wikipedii
odmiana:
(1.1) blm
przykłady:
(1.1) Jakie właściwości chemiczne ma skand?
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) symbol. Sc
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. skandowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) łac. scandium[1] < łac. ScandiaSkandynawia
uwagi:
(1.1) zobacz też: indeksy pierwiastków chemicznych
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.